Dolar arttı dolar düştü yok mu bunun çaresi, yıllardır aranıpta cevabı bulunamayan denklem gibi sorup duruyoruz. Cevabı malum olan bir soruyu devamlı sormak üzücü. İktisat uygulamaları belirli bir stratejiye dayanmak zorunda. Yeni bir kıta keşfetmemizde gerek yok.
Sıcak para politikası ile iktisadi sistemi düzeltmeye çalışmak, ayı ile yatağa girmeye benzer. Dünya fonlarının imanı ve insafı yoktur. Kapitalist ekonominin en vahşi yönü para fonlarıdır. Zayıf bünyelere girip büyüyen parazit gibi ülkeleri perişan etmekten çekinmez, tek hedef kısa süreli mutluluk karşılığı maksimum kar alıp çıkmak.Yüksek faize dayalı sıcak para politikası bunu gerçekleştirmek için en uygun ortamı sağlar, parasal dengesizliği adeta , hastayı ağrı kesiciyle tedavi etmek gibi bir hatanın içine çeker , sonuç hastalık geçmiş gibi görünürken geçici mutluluğun sonu daha büyük bir sorun haline gelir.
Dünya parasal büyüklüğünün eriştiği nokta , üretim ve ticaret toplamından kat kat fazla . Kağıda yeşil rengi basıp her şeyi satın alabilen bu sisteme karşı durmak fırtınada gemi kaptanı olmaya benzer.
Bu fasit daireden çıkmak mümkündür ama öncelikle çok ciddi bir üretim ve ticaret planlaması istiyor. Cari fazla hedefiyle yapılması gereken bu planlama göründüğü kadar basit değil ama imkansız da değil.
Ülke olarak elimizde güçlü bir endüstriyel alt yapı ve yıllar içinde yetişip 6 kıtaya yayılmış ihracat ordumuz var. Ordumuz diyorum , çünkü iktisadi sistemde her ihracatçı bir askerdir ve üreticiler bir takım gibidir.
Japonya’nın , Kore’nin ve Çin’in iktisadi başarısı bu birimleri adeta bir ordu gibi uyumlu çalıştırmak ve hedefe göre plan yapmaktan geçiyor. Tüm iktisadi gücümüzü cari fazla verecek bir iktisadi sitem kurmadan, yarın dolar ne olacak sorusunun cevabı , dünya sermaye baronlarının insafına kalmıştır. Bu geçiş nasıl olacak sorusunun cevabı, bir dönem komünist ideolojinin sloganında yatıyor,
Tek yol devrim.